Kızı 2,5 yaşındayken konuşma zahmeti fark eden Seda Akçay, sorunun üzerine giderek birinci olarak bir rehabilitasyon merkezine başvurdu. Burada, durumun süreksiz kekemelik olabileceği bilgisi verilse de, Akçay kızı Aybüke’yi yakından izlemeyi sürdürdü. Sorun devam edince, yaklaşık bir yıl evvel diğer bir merkeze daha başvuran Akçay, Aybüke’nin burada kekemelik teşhisi almasıyla birlikte kapsamlı bir terapi sürecine başladı. Bir yıl süren eğitim ve terapiler sonucunda Aybüke’nin konuşmasındaki meseleler değerli ölçüde giderildi.

Seda Akçay, tedavi sürecinin kızı için büyük bir dönüşüm sağladığını belirterek, “Aybüke’nin özgüveni arttı, kendisini çok daha âlâ tabir ediyor,” dedi. Akçay, bu sürecin Aybüke’nin kaygılandığında ya da heyecanlandığında yaşadığı takılma ve bloklanmaları da azalttığını tabir etti.

Benzer bir sorun yaşayan ailelere erken müdahalenin kıymetini vurgulayan Akçay, “Bence her anne çocuğundaki farklılıkları hisseder. ‘Çocuktur geçer’ üzere kelamlara kulak asmadan dayanak arayışına girmeliler. Çocuğun birinci hekimi, aslında annesidir; olağandan bir sapma olup olmadığını en âlâ o anlar. Şayet takviye almasaydık, Aybüke’nin durumu daha makus olabilirdi. Evvelce çekinme, utanma hisleri fazlaydı, lakin şu an çok daha uygun bir yerdeyiz,” diyerek öbür ebeveynlere tavsiyelerde bulundu.

“KEKEMELİK, TELAŞLA ALAKALI BİR DURUM”

Özel bir rehabilitasyon merkezinde Lisan ve Konuşma Terapisti olarak vazife yapan Aybike Öksüz, Aybüke’nin kekemeliği aşma sürecinde oyun, tekrarlar ve vazifeler aracılığıyla değerli ilerleme kaydettiğini belirtti. Kekemeliğin dertle yakından bağlı olduğuna dikkat çeken Öksüz, bu durumu bir buz dağına benzeterek şunları söyledi:

“Kekemelik çok boyutlu bir durum ve adeta bir buz dağının görünen yüzü üzere; insanların fark ettiği tekrarlar ve blokların altında, korku, dehşet ve telaş üzere derin ruhsal süreçler yatıyor. Bu nedenle, Aybüke ile hisler üzerinde çalıştık ve onun hisleri tanımasına yardımcı olduk. Akabinde, tasayı azaltmak hedefiyle dışarıda vazifeler gerçekleştirdik. Terapilerimizin son evresinde duyarsızlaştırma çalışmaları yaparak süreci tamamladık. Aybüke artık kendini denetim edebiliyor ve tasa düzeyi epeyce düşük.”

Kekemelik yaşayan çocukların özgüven sıkıntıları, toplumsal etkileşim eksiklikleri, akranlarıyla irtibatta zahmet ve içe kapanma üzere zorluklar yaşayabileceğini tabir eden Öksüz, “Bu süreçte korkuyu azaltarak toplumsal ortamlardaki irtibat hünerlerini de geliştiriyoruz,” dedi.

Ailelere tekliflerde bulunan Öksüz, bilhassa çocuğun akıcı konuştuğu durumları gözlemlemelerinin kıymetli olduğunu vurguladı: “Çocuğunuzun konuşmasının en akıcı olduğu anları fark edin. Örneğin, birlikte bir oyun oynarken görüntü çekin ve hangi durumlarda daha rahat konuştuğunu izleyin. Bu çeşit olumlu anların artırılması, kekemelik oranını gerçek orantıda azaltır. Böylelikle çocuk, kendini zorlamadan, daha doğal bir ortamda konuştuğunu hissedecek ve bu akıcılık kazanımını oyun yoluyla sürdürebilecektir.”